احکام مبتلابه شوافع

در روز عید قربان انسان هیچ عملی را انجام نمی‌دهد که نزد خداوند از ریختن خون محبوب تر باشد، بی شک در روز قیامت آن حیوان با شاخ و موها و سم‌هایش بر ترازوی اعمال آن انسان سوار میشود و خون آن قبل از ریختن بر زمین نزد خداوند در جای خودش قرار میگیرد.

چهار حیوان(نر و ماده) برای قربان درست است:

1- گوسفند یک ساله و بزرگ تر

2- بز دو ساله و بزرگ تر

3- شتر پنج ساله و بالاتر

4- گاو دو ساله و بالاتر

جز این چهار حیوان هیچ حیوان دیگری برای قربانی جایز نیست و نیز اگر حیوانات مذکور سنشان کمتر از آنچه گفته شد، باشد برای قربانی صحیح نخواهند بود.

یک شتر برای قربانی هفت نفر و یک گاو هم برای هفت نفر درست است و کفایت میکند.

گوسفند و همچنین بز برای یک نفر کفایت میکند.

چهار حیوان هستند که برای قربانی کردن درست نیستند

1- کور آشکار(حیوانی که به صورت واضح یک چشمش کور باشد)

2- حیوانی که به صورت آشکار لنگ باشد

3- حیوان مریضی که بیماریش واضح باشد

4- حیوانی که بخاطر لاغری مخش رفته باشد و نمانده باشد،بنابر این حیوان گیج هم برای قربانی صحیح نیست.

نکته: حیوانی که قربانی میشود نباید چنین نقصی داشته باشد که باعث کم شدن گوشت شود بنابراین حیوان حامله و حیوان دارای گری برای قربانی درست نیستند ولی نزد چند تن از علما درست است، حیوان حامله قربانی شود به شرطی که حامله شدنش باعث لاغری نشده باشد.

-   حیوان اخته و شاخ شکسته برای قربانی درست هستند

-   حیوان گوش بریده درست نیست؛ هر چند که بخش کمی از گوشش قطع شده باشد

-   حیوان دم بریده، دنبه بریده و پستان بریده برای قربانی جایز نیست، هر چند که بریده شده کم باشد و اگر بخش بیشتر دندانهایش افتاده باشد برای قربانی درست است؛ یعنی هر چند که دندانهای افتاده بیشتراز دندانهای مانده باشد.

وقت ذبح قربانی از زمان نماز عید فرا میرسد، یعنی از هنگامی که آفتاب به اندازه نیزه ای بلند میشود و تا غروب آفتاب آخرین روز ایام التشریق ادامه خواهد داشت، یعنی روز سوم بعد از عید، بنابراین مدت قربانی چهار روز است

در وقت ذبح پنج چیز سنت است:

1- گفتن بسم الله

2- فرستادن صلوات بر پیامبر(ص)

3- رو کردن حیوان در جهت قبله

4- گفتن الله اکبر و دعا کردن برای قبول شدن

نباید قربانی کننده و بچه هایش از قربانی نذر شده هیچ چیزی بخورن و نذر شده، آن است که گفته باشد نذر باشد قربانی بکنم، یا گفته باشد بر من واجب باشد که این حیوان را قربانی کنم، بنابراین باید پوست و کله و پاهایش را هم صدقه کند.

درست است قربانی کننده و بچه هاش از قربانی سنت بخورند؛ و بهتر است جگر آن را بخورند و بقیه را به مردم بدهد. و میتواند بیشتر هم بخورد، ولی سنت است بیشتر از یک سوم آن را نخورد.

نباید هیچ بخشی از قربانی را بفروشد و نیز نباید هیچ بخشی از آن را به عنوان دستمزد به ذبح کننده بدهد.

لازم است قربانی را به صورت خام به فقرا و مساکین مسلمان بدهد. و صحیح است قربانی سنت به ثروتمندان داده شود، یعنی قربانی نذر شده به آنان داده نمشود.

نیت قربانی واجب است بنابراین صحیح نیست نفری بدون اجازه برای نفر دیگر قربانی بکند، و لی اگر مرده وصیت کرده بود برایش قربانی شود شخصی که برای او قربانی میکند باید بجای مرده نیت کند و نباید آن را بخورد و به ثروتمندان بدهد. در کتاب مغنی ج4 ص293 آمده که قربانی کردن برای مرده و لو وصیت نکرده باشد صحیح است.