احکام مبتلابه شوافع

شرایط وجوب روزه چهار مورد است.

1- مسلمان بودن   2- بلوغ   3-عقل   4-توانایی روزه گرفتن

فرایض روزه

فرایض روزه نیز چهار چیز است.

1- نیت کردن در شب

2- منع کردن خود از خوردن وآشامیدن

3- منع کردن خود از جماع کردن در روز

4- منع کردن خود از استفراغ عمدی

مبطلات روزه (باطل کنندهای روزه ده چیز است )

1- رسیدن عمدی چیزی به داخل سینه ، شکم ، مثانه ، گلو ، بینی، گوش و مخ سر است ،فرقی نیست این چیز خوردنی باشد یا نوشیدنی یا دارو

2- وارد کردن چیزی با تلمبه به یکی از دوراه عقبی یا جلوی انسان

3- استفراغ کردن عمدی

4- جماع عمدی

5- خارج شدن منی به سبب دست بازی (استمناء)

6- حیض هر چند که یک قطره خون باشد

7- وضع حمل ، هر چند که در هنگام تولد خون از بدن زن نیاید

8- نفاس (خونی که بعد از زایمان بیرن می آید)

9- دیوانگی

10- مرتد شدن

مستحبات روزه

در روزه سه چیز سنت است.

1- عجله کردن در باز کردن روزه بعد از غروب یقینی ،فتاب

2- تاخیر سحری به شرطی که نسبت به طلوع فجر شک نداشته باشد

3- ترک سخن بیهوده و دشنام ،غیبت کردن ودروغ گفتن

روزه ی منع شده

روزه گرفتن در پنج روز حرام است فرقی نیست که روزه ی سنت باشد یا نذر یا قضایا کفاره.

1- دو عید رمضان و قربان

2- سه روز بعد از عید قربان که ایام تشریق نام دارند

3- روزه ی یوم الشک مگر اینکه موافق عادت روزه اش باشد مثلا شخصی عادتا دوشنبه یا پنج شنبه ها روزه باشد وروز شک یکی از این دو روز باشد یا روزه های  واجب را قضا کند ،روزه ی روز یوم الشک برای این گونه افراد حرام نخواهد بود.

فدیه و کفاره روزه

کسی که در روز رمضان در حین روزه عمدا جماع کند باید روزه را قضا کند و کفاره هم براو واجب است وکفاره ی جماع عبارت است از آزاد کردن برده ی مومن و اگر برده را نیابد باید دو ماه به صورت متوالی روزه یگیرد و اگر به سبب پیری یا مریضی دائم توانایی این روزه ها را نداشت باید به شصت مسکین یا فقیر طعام بدهد وطعام هر یک از انها یک مشت دانه است، مسلمانی که فوت بکند و روزه ی ماه رمضان یا کفاره یا نذر بر او باشد فامیلشاز مال مرده برای هر روز یک مشت طعام به فقرا میدهد، پیری که از روزه گرفتن عاجر است و نیز مریضی که امید به بهبود بیماریش نیست و نمی تواند روزه بگیرد می توانند روزه نگیرند و برای هر روز یک مشت طعام را به فقرا میدهند، زن حامله و شیرده ، اگر از رسیدن زیان به خود بیم داشتند  واجب است روزه را باز کنند و قضا کردن بر آنها واجب است و اگر از رسیدن ضرر به بچه هایشان بیم داشتند روز را باز میکنند و قضا و کفاره بر آنها واجب است که برای هر روز یک مشت طعام را میپردازند یک مشت یک رطل و یک سوم رطل عراقی است که 605 گرم خواهد بود. بیماری که امید شفایش هست  ومسافر سفر طولانی میتوانند روزه را باز کنند ولی قضا کردن آنبعد  از  بهیودی و سفر واجب است.